زندگينامه داوود پيرنيا؛ سالهاي پاياني برنامه گلها - تصاوير کمياب

داوود پيرنيا، مدير برنامه برنامه گلها بود.

او که سابقه حضور و خدمات دولتي هم دارد، برنامه راديو گلها را که مجموعه? عظيمي از ارزشمندترين آثار موسيقي سنتي ايران است را مديريت کرد و چنين گنجينه? عظيمي را توليد کرد. بسياري هنرمندان و نامداران موسيقي سنتي در خلق آرشيو برنامه گلها سهم داشته‌اند و امروز اين مجموعه در دسترس علاقه‌مندان است.

در ادامه? اين مطلب تصاوير کميابي از داوود پيرنيا را نيز مشاهده مي‌کنيد.

بيوگرافي داود پيرنيا

سالهاي آخر عمر داوود پيرنيا و پايان برنامه گلها

راديو گلها تا آبان 1345 با مديريت و سرپرستي پيرنيا به کار خود ادامه داد، در آن سال پيرنيا از مقام خود استعفا داد. پيرنيا در سال 1350 در سن 71 سالگي درگذشت. برنامه‌ي گلها از آن پس، با نام “گل‌هاي تازه”، تحت سرپرستي “رهي معيري” و پس از آن “محمد نقيبي” به کار خود ادامه داد تا اينکه در نهايت در سال 1351 “هوشنگ ابتهاج”، سکان هدايت آن‌را در دست گرفت.

ابتهاج در اين سري از برنامه‌ها به جهت تنوع ايجاد بيش‌تر، برخي از اشعار خود را نيز در مضمون برنامه‌ها گنجاند. نتيجه‌ي زحمات ابتهاج و ديگر هنرمنداني که با وي همکاري مي‌کردند، توليد 201 قسمت برنامه تا سال 57 بود. بسياري از صاحب‌نظران بر اين باورند که علي‌رغم تلاش‌هاي بي دريغ اين سه تن، گل‌هاي تازه هرگز نتوانست به دوران اوج سابق برگردد.

ويدئو: يادي از گذشته‌ها - داوود پيرنيا

در اين دوران بسياري از هنرمندان قديمي از برنامه جدا شده بودند و ابتهاج با مشکلات فراواني در باب ادامه‌ي کار راديو گلها دست به گريبان بود. با اين حال در همين دوران نيز آثار بسيار شاخصي با همکاري “محمد رضا شجريان”، “علي تجويدي” و “عبدالوهاب شهيدي” توليد شد که از غناي موسيقايي بالايي برخوردارند.

پيرنيا در زمان سرپرستي خود بر راديو گلها، با توليد قريب به 1500 برنامه، رکورد جديدي از توليد از خود بر جاي گذاشت، وي توانست به شکل صحيحي از ارائه‌ي موسيقي دست‌يابد که بدون افول از معيارهاي موسيقي اصيل ايران و نزديکي با فرهنگ موسيقي مبتذل باب شده در آن روزگار، دربرگيرنده سليقه‌ي تمام اقشار جامعه بود.

برنامه راديو گلها

“برآورد مي شود در طول ده سال سرپرستي داوود پيرنيا بر برنامه گلها، 157 گلهاي جاويدان، 481 گلهاي رنگارنگ، 465 شاخه گل، 312 برگ سبز، و 62 گلهاي صحرائي، در جمع 1437 برنامه در راديو توليد شده باشد.”

پيرنيا به موسيقي علاقه داشت و شيفته‌ي آن بود، اما به مانند ساير همکاران خود موسيقيدان نبود، او درک و اشراف کاملي بر موسيقي ايران داشت. بزرگترين حسن وي آن بود که براي توليد برنامه‌ها از نظرات بسياري از همکاران و آشنايان خود کمک مي‌گرفت و با م و نظرخواهي از اهل فن، سعي در تطبيق برنامه‌ها با معيارهاي موسيقي ايراني داشت و در عين حال سعي مي‌کرد سليقه‌ي عمومي را نيز با ظرافت ارتقاء دهد.

او در توليد برنامه‌ها وسواس زيادي به خرج مي‌داد و معروف است که گاهي يک برنامه را آنقدر گوش مي‌داد و ويرايش مي‌کرد که آن را از بر مي‌شد. اغلب اوقات محل کار وي پر بود از هنرمندان و افراد صاحب‌نظر که وي از آنان دعوت مي‌کرد براي گوش کردن به آثار و نظرخواهي از آنان به استوديو بيايند.

در نتيجه‌ي کار او، جامعه نگاه مثبتي به موسيقي اصيل ايراني پيدا کرد. موسيقي سنتي که تا قبل از آن با موسيقي کوچه بازاري همتراز انگاشته‌مي‌شد، همواره در پشت درهاي بسته اجرا‌مي‌شد و خواننده‌هاي اين نوع موسيقي را نيز همتراز مطربان دوره‌گرد مي‌پنداشتند.

خدمات دولتي داوود پيرنيا

بازگشت پيرنيا به ايران همزمان بود با سمت نخست وزيري ميرزا حسن خان مشيرالدوله و آن دوره به علت اندک شمار بودن تحصيل کنندگان در اروپا ، اين گروه پس از مراجعتشان به ايران به مقامات عالي از جمله وزارت مي رسيدند. ولي اين امر در مورد پيرنياي جوان صدق نکرد و حسن خان مشيرالدوله فرزند خود را در دادگستري به عنوان ثبت کننده دفتر که از نخستين رده هاي شغلي بود ، با هدف آشنا کردن وي با اصول تشکيلات اداري گماشت. با اين توضيح که داوود خان پيرنيا رساله دکتراي خود را در دانشگاه لوزان با عنوان ” در تطبيق قوانين جزا ” نوشته و با درجه ممتاز پذيرفته شده بود.

کانون وکلاي دادگستري در ايران ، به همت داوود خان پيرنيا و همکاران تحصيل کرده وي و با توجه به سازمان و تشکيلات دستگاه قضايي کشورهاي اروپايي و اهميتي که دولت ها و جوامع براي اجراي صحيح قوانين قايل هستند، در سال 1310به عنوان يکي از ارکان ملي و مکمل قوه قضاييه بنيان نهاده شد و در ادامه و اواخر دوران خدمت وي، اين مرد وارسته به دليل تعلق خاطر داشتن به هنر از جمله ادبيات و موسيقي، پيشنهاد نخست وزيري که به او شده بود را رد کرد . داوود خان پس از ده سال رياست و صدارت کانون در دوره ديگري از خدمات دولتي خود ، در وزارت دارايي مشغول به کار گشت و چون ذات او در بنيان نهادن شيوه ها و نو آوري بود، به ايجاد اداره آمار همت گماشت .

Read More: The Benefits of Music: How the Science of Music Can Help You

داوود خان پيرنيا در سال 1325 به عنوان مشاور و معاون قضايي دوران نخست وزيري قوام السلطنه ، زماني که ايران در اشغال متفقين بود ، انتخاب و به مجلس شوراي ملي معرفي شد. از مهم ترين خدمات سياسي اين بزرگمرد به تلاش در برقراري حاکميت ملي و تماميت ارضي در آذربايجان به کمک از جان گذشتگي غيورمردان آذربايجان مي توان اشاره کرد . ( تصوير زير نيز برگرفته از کتاب محقق نازنين و زحمتکش ، حبيبالله خان نصيري فر است که داوود خان پير نيا را در فرودگاه بغداد و در عنفوان جواني نشان مي دهد .)

خدات دولتي داوود پيرنيا

“داوود پيرنيا در دوران نخست وزيري احمد قوام معاون او بود؛ اين عکس او را در ديداري رسمي در بغداد همراه با امير حمزه در سال 1946 ميلادي نشان مي دهد.”

تصاوير کمياب از داريوش پيرنيا و ارکستر گلها

داوود پيرنيا - راديو گلها

“داوود پيرنيا، بنيانگذار برنامه گلهاي راديو ايران.

برنامه اي که در بيست و دو سال زندگي خود به معتبرترين جايگاه پيوند شعر و موسيقي سنتي تبديل شد.”

کودکي داوود پيرنيا - موسس راديو گلها

“داود پيرنيا در تهران زاده شد. پدرش حسن پيرنيا – مشيرالدوله- از دولتمردان روشنفکر و تاريخ پژوه دوره قاجار بود.”

داوود پيرنيا در ده سالگي

“داوود پيرنيا در ده سالگي”

داوود پيرنيا در کنار خانواده

“داوود پيرنيا در کنار پدر و برادران”

داوود پيرنيا - مدير راديو گلها

“داوود پيرنيا پشت ميز وکالت. او پس از اتمام تحصيلات ابتدائي وارد مدرسه فرانسوي “سن لويي” شد و پس از چند سال براي تحصيل حقوق رهسپار سوئيس گرديد. پيرنيا در بازگشت به ايران “کانون وکلا ” را بنياد کرد.”

داود پيرنيا در سوييس

“داوود پيرنيا در سوئيس. او در مدت اقامت در اروپا با موسيقي کلاسيک مغرب زمين آشنا شده و حتي به فراگيري پيانو پرداخته بود ولي در بازگشت به ايران، به فکر نوسازي موسيقي سنتي ايران افتاد.”

زندگينامه داود پيرنيا

“در يکي از جلسات هفتگي اش با دوستان خود، صحبت از بنياد برنامه اي براي تهيه شعر و موسيقي فاخر به ميان آمد. همه تشويقش کردند و او دست به کار شد و نخستين برنامه گلهاي جاويدان را در نوروز سال 1335 به مرحله پخش از راديو رساند.”

زندگي نامه داوود پيرنيا

“پس از گلهاي جاويدان که هر هفته به عرضه آثار يکي از شاعران برجسته ايران اختصاص داشت “گلهاي رنگارنگ” به ميدان آمد که شعرهاي گونه گوني را با شماري قطعات موسيقي در خور عرضه مي‌کرد. چيزي نگذشت که “گلهاي صحرائي” پديد آمد براي عرضه موسيقي بومي و پس از آن “يک شاخه گل” براي تک شعرها و تک آهنگ‌هاي درخشان و “برگ سبز” براي اجراي شعر و موسيقي عرفاني.”

داوود پيرنيا و ملوک ضرابي